Rozdział XIV

Rano zawitał do mnie Kastiel, który w bestialski sposób zniósł mnie na dół, do kuchni i przygotował swoje danie popisowe, czyli płatki..

-Modlisz się nad tym czy co? – usłyszałam marudzenie czerwonowłosego

-Nie mam ochoty na nic, oprócz ciepłego łóżka.. – wygięłam usta w podkówkę, na znak wielkiej rozpaczy

-Idź się ubieraj i przynieś mi moje rzeczy.. poczekam tutaj.

-Okej, ale czemu ja mam się ubierać? – czego on ode mnie chce?

-Wyjdziesz z Zolą i.. a zresztą, zobaczysz..- posłał mi ciepły uśmiech, podczas gdy ja udałam się na górę

 Byłam zmęczona, więc moje ruchy, także nie były jakieś szybkie. Najpierw poszłam do łazienki i umyłam twarz oraz zęby. Trochę mnie to orzeźwiło. Otworzyłam szafę, po czym wyjęłam z niej jakąś letnią sukienkę. Zdjęłam swoją bluzkę i ubrałam stanik. Sięgnęłam po sukienkę, która na moje nieszczęście postanowiła się w tym momencie zaklinować. Do pokoju wszedł buntownik.

-Miałeś czekać na dole, Black! – krzyknęłam, po czym siłą wciągnęłam na siebie sukienkę.

-Luzik, już myślałem, że mi tu zasnęłaś.. – posłał mi swój ironiczny uśmieszek

-Napatrzyłeś się już? – powiedziałam poddenerwowana całą sytuacją

-Nie, jeszcze nie, więc jakbyś mogła.. – chłopak zbliżył się do mnie

-Zabieraj łapska, Kastiel.. – posłałam mu zabójcze spojrzenie

-No już, przecież żartowałem.. – rozłożył się na łóżku – ..swoją drogą, nie wiedziałem, że grasz na gitarze..

-Dużo rzeczy o mnie jeszcze nie wiesz.. – przerwałam mu

-.. i komponujesz.. – dokończył zdanie tak, jakbym nic nie mówiła

-Czytałeś mój zeszyt?! – nie lubiłam jak ktoś naruszał moją prywatność

-Spokojnie, tylko zerknąłem jak go sprzątałem.. – rozchmurzyłam się – „oazo spokoju”.. – szlag, czy on właśnie zacytował jej słowa?!

-Black jesteś okropny! Ja nie przeglądam twoich rzeczy! – złożyłam ręce na piersiach

-Pff.. nie chciałabyś tego widzieć.. – spojrzał się na mnie – ..nie mogłabyś potem spać w nocy..

-Po tych twoich świerszczykach na pewno nie.. – uśmiechnęłam się kpiąco

-Teraz nie są mi potrzebne.. – spojrzał się na mnie, pff..

-Mhmm.. A właśnie! Nie pytałam cię jeszcze o dziewczyny.. – powiedziałam, rozpoczynając swój makijaż

-A czemu miałabyś mnie o to pytać? – spojrzał na mnie zdziwiony – wybierz ten.. – szepnął i wskazał palcem na jasny cień do powiek

-Ja ci się zwierzyłam.. wiesz o mnie prawie wszystko, a ja o tobie prawie nic.. – mruknęłam nakładając wskazany przez niego cień, a potem tusz

-Tak jest seksowniej, nie sądzisz? – zaśmiał się, po czym namalował sobie moją malinową szminką uśmiechniętą buźkę na ręce – Wiesz wszystko, o czym powinnaś wiedzieć.. Więcej nie trzeba. A poza tym, ja też mało o tobie wiem!

-Wiesz wszystko, o czym powinieneś..– zabrałam mu ją i nałożyłam na swoje usta, haha spodobał mi się ten tekst!

-Ale ja bym chciał więcej! – zaczął marudzić jak małe dziecko

-No widzisz, nie jesteś sam. – mrugnęłam do niego

-Może kiedyś zrobimy sobie takie pidżama party.. – zaczął się śmiać - ..tak, to może być dobre!

-Hahaha czasami naprawdę myślę, że coś z tobą nie tak.. – powiedziałam kończąc mój makijaż i chowając wszystkie pierdółki do kosmetyczki

-Czy możemy już iść? – udawał wielce zmęczonego

-Nie marudź! Już schodzimy! – pociągnęłam go za rękę

Zeszliśmy na dół. Kastiel zabrał psy, a ja zamknęłam dom.

-Całkiem fajna ta twoja suczka.. – popatrzył się na pełne wigoru ogary

-Ona ma imię.. – burknęłam zabierając mu smycz

Szliśmy już z dziesięć minut. Po drodze czerwonowłosy wepchnął mnie w leżącą stertę liści, jak sam powiedział „tak o, dla zabawy”. Całą drogę rozmawialiśmy, śmialiśmy się i wygłupialiśmy, ale nadal nie wiedziałam dokąd mnie zabiera..

-To gdzie idziemy? – zapytałam

-Do mnie. Mamy dzisiaj próbę.. – uśmiechnęłam się, zawsze chciałam ich posłuchać.

-Czy ten słynny Kastiel Black właśnie zabiera mnie na próbę swojego zespołu?! – zaczęłam piszczeć i naśladować typowe fanki, owego zespołu

-Autografy po koncercie! – dodał buntownik

Wróciłam myślami do dzisiejszej nocy.. nawet spodobała mi się ta piosenka. Gdy wreszcie doszliśmy do jego domu. Black otworzył drzwi i wpuścił najpierw psy, a później mnie. Prawdziwy gentelman.. Rzuciłam mu zniecierpliwione spojrzenie.

-Najlepsze zostawiam na koniec.. – jaki on jest wkurzający!!

Weszłam do środka, ale ku mojemu zdziwieniu nie było nic słychać..

-Czemu jest tak cicho? – spojrzałam na buntownika

-A bo ja wiem? Może mają przerwę czy coś.. – poszliśmy w stronę piwnicy

Tym razem to ja otworzyłam drzwi, ale i tak pierwsza wkroczyłam do podziemi.

-Ali! – usłyszałam głos białowłosej

-Roza? A co ty tu robisz?

-Przyszłam z Lysandrem. Nie miałam co robić w domu, więc postanowiłam wpaść. Zresztą tak samo jak Alexy! – odwróciłam się do tyłu, gdzie stał niebieski

-Hejka! – podeszłam i przytuliłam go

-Jak tam? – uśmiechnął się

-Miałam dość ciekawą pobudkę.. – zaśmiałam się i spojrzałam groźnie na Blacka

-Powiesz mi potem.. – Rozalia stanęła obok nas i mrugnęła do mnie

-Poczekaliśmy na was.. – wspomniał Lysander

-Gramy już czy co!? – Armin to prawdziwe, duże dziecko..

-Jeju jaki ty jesteś straszny! – Alexy puknął się w czoło

Usiadłam z Rozą i Alexy’m na schodach. Wkrótce chłopcy zaczęli grać, a mnie zahipnotyzowała ich muzyka.. Patrzyłam jak każdy z nich zmieniał się nie do poznania.

Z Armina, który grał na perkusji wydobyła się niesamowita moc i jestem pewna, że w ten sposób przelewał swoje uczucia, niekoniecznie tylko te dobre.

Lysander - na pozór cichy, spokojny i tajemniczy chłopak, w tym momencie swoim wokalem pokazał, że jednak nie jest taki, jakim się wydaje.. Teraz, przede mną stał bardzo żywiołowy i utalentowany nastolatek..

Spojrzałam na Kastiela, grał na gitarze elektrycznej. Ten, to jest całkowity odmieniec.. Z jego twarzy nic się nie dało wyczytać. Miał zamknięte oczy i wyglądał jakby zapomniał o całym świecie. Szczerze mówiąc, to go rozumiem. Przecież sama tak mam i wiem, że czasami muzyka potrafi przenieść nas w całkowicie inny, zgodny z naszymi wyobrażeniami świat..

 Kiedy przestali grać, nie mogłam wyjść z podziwu.

-I jak? – uśmiechnęli się naraz wszyscy trzej

-To było… wow.. – nic nie wyraziłoby teraz mojej opinii. Chyba właśnie zdałam sobie sprawę, że to tu, w Ilone, jest moje miejsce..

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Heja <3

Na początku chciałabym z całego serduszka Wam podziękować. Po wczorajszym rozdziale spłynęło wiele, bardzo miłych słów. To ogromnie dużo dla mnie znaczy♥ Jednocześnie dorobiliśmy się już 1 900 wyświetleń! 

Haha, dostałam mega kopniaka na rozpędzenie^^ 

Mam nadzieję, że dalsze rozdziały będą się tak samo Wam podobać<3

                                      ~ Alice♥

Zaplanowałam dla Was coś interesującego ( ͡° ͜ʖ ͡°)