Czerwony Rozdział XVI

PERSPEKTYWA KASTIELA

            Idąc do szkoły spotkałem Alice. Nie wyglądała zbyt dobrze. Zapytałem ją, czemu wyszła z domu w tym stanie, a ta głupiutka istotka pomyślała, że chodzi mi o jej ubranie. Zacząłem wyjaśniać, że jest chora i gdy w jej umyśle zamrugała żaróweczka odpowiedziała mi, że musi dzisiaj iść do szkoły ze względu na sprawdzian z chemii. Kto normalny olałby swoje zdrowie dla jakiegoś sprawdzianu?! Ona jest nienormalna.. Podczas drogi do szkoły, wygłupialiśmy się i nagle Alice stanęła dęba. Gdy spytałem o co chodzi, odpowiedziała, że to nic takiego.. Po chwili staliśmy już przed szkołą. Podeszliśmy do naszych znajomych i przywitaliśmy się. Inni też zauważyli jej kiepskie samopoczucie.. Unikała wszelkich odpowiedzi. Poszliśmy na lekcje. Pierwsza była historia z panem Farazowskim, który dzisiaj miał odpytywać..

-Panna Alice Courtney.. – usłyszałem ciche westchnienie brunetki

-T-tak? – odpowiedziała

-Zapraszam na środek. – machnął ręką wskazując miejsce pod tablicą

Courtney ledwo wstała z ławki. Nie wiem co się z nią dzieje, ale to nie było nic dobrego. Czemu tak z dnia na dzień zmizerniała? Gdy Faraz zaczął ją odpytywać, ta znała odpowiedzi na większość pytań. Koniec końców dostała czwórkę. Wróciła na swoje miejsce i wyjęła telefon. Włączyła jakąś grę i zaczęła w nią grać. Na szczęście Potter nie zdążył mnie odpytać, gdyż zaraz zadzwonił dzwonek.

Całą paczką usiedliśmy na schodach. Każdy wyjął podręcznik do chemii i zaczął powtarzać. Mi się nie chciało.. Myślę, że i tak dość zrobiłem w domu. Rozalia wymyśliła wspólną naukę. Każdy świetnie opanował materiał. Spojrzałem na Alice, która w tym momencie była biała jak ściana.

-Alice, wszystko okej? – zapytał Lysander, chyba też to zauważył

-T-tak, tylko trochę źle się czuję.. – odpowiedziała bez przekonania

-Jadłaś coś dzisiaj? – dołączył się Alexy

-Nie.. Przestańcie mnie tak o wszystko wypytywać! – czemu ona tak nagle wybuchła? Stresowała się czymś?

-To ty przestań się zachowywać jak małe dziecko! – nie mogłem wytrzymać jej bezmyślności – Jak się jest chorym, to się leży w łóżku, a nie przychodzi na głodnego do szkoły po to, by napisać jeden głupi sprawdzian!

-Będę robiła to, co będę chciała! – wstała i poszła do łazienki

-Co się jej stało? – odezwał się Armin

-Nie wiem, ale to nie w jej stylu.. Coś się musiało wydarzyć.. – zamyśliła się Linn –.. ostatni raz, zachowywała się tak.. – usłyszeliśmy dzwonek na lekcje

Gdy weszliśmy do sali geograficznej, Courtney nadal się nie odezwała. Uciekała od nas na każdej przerwie, a na lekcji wydawała się nieobecna. Po fizyce postanowiliśmy na nią zaczekać i wypytać o wszystko.

-Alice? Co ci odbiło? – zapytała się Rozalia

-Przecież wiesz, że wszyscy chcieliśmy dobrze.. – dodał Alexy

-J-ja.. przepraszam.. – spuściła wzrok w podłogę –.. wiecie.. do tej pory liczyłam tylko na swoją rodzinę i nadal nie mogę przywyknąć, że ktoś inny się o mnie troszczy.. – zakłuło mnie w sercu, gdy zobaczyłem, że po policzku spłynęła jej łza – Kiedyś.. – dziewczyny ruszyły do niej z pocieszycielskimi uściskami

-Kiedyś to kiedyś, a liczy się to, co jest teraz.. – westchnął Armin –.. to nie o tym śpiewałaś? – uśmiechnął się do niej

-Macie rację, jeszcze raz was przepraszam..

-Dobra, już się nie rozklejaj, bo za chwilę chemia.. – rzuciłem, ta od razu się rozpromieniła

Zadzwonił dzwonek, więc weszliśmy do klasy. Chemiczka się postarała, bo na stolikach czekały już na nas sprawdziany. Rozpoczęliśmy pisanie. Łatwizna.. 

Alice i parę innych osób skończyła wcześniej, więc Delanay ich wypuściła. Wszyscy pozostali wyszli z sali po dzwonku. Wraz z naszymi przyjaciółmi udałem się na dwór. To była ostatnia lekcja, dlatego chcieliśmy już iść do domów. Niespodziewanie zobaczyłem Courtney kłócącą się z jakimś pajacem.

-Kto to jest? – wskazałem palcem na brunetkę

-Czy mi się wydaje… – powiedział z niedowierzaniem Kentin

-Max? – szepnęła Linn, czy ona mówiła o tym dupku?!

W tej samej chwili zauważyliśmy, że chłopak zaczął na nią krzyczeć i złapał jej nadgarstki. Pierwszy raz zobaczyłem wystraszoną Alice.. Pierwszy i ostatni..

-Co to ma kurwa być!? – krzyknąłem i powaliłem kolesia na ziemię, nikomu nie pozwolę jej tak traktować..

Rozpoczęła się bójka, okazało się, że ten skurwiel nawet potrafił się bić. Zaraz podbiegli inni. Bliźniacy nas rozdzielali, a Roza i Linn zajęły się roztrzęsioną Alice. Spojrzałem na nią, była bardzo blada.

-Alice! – zdążyłem tylko podbiec i złapać jej bezbronne ciało – Dzwoń po karetkę! – wskazałem na stojącego obok Nataniela

Po chwili przyjechali ratownicy i zabrali Courtney do szpitala. Gdy przyjechała Victoria, Jones uciekł.

-Co tu się stało!? – zapytała wystraszona

-Ali straciła przytomność po kłótni z Maxem.. – odpowiedziała Roza

-Jak to z Maxem? – złapała się za serce

-Wrócił.. – westchnęła Linn

-Alice dzisiaj się źle czuła i myślę, że jego powrót tylko ją dobił.. – wspomniał Kentin

-Jadę do szpitala.. – powiedziała blondynka

-Jadę z tobą.. – nie patrząc na nic wsiadłem do jej samochodu

Po dziesięciu minutach byliśmy już w szpitalu. Victoria poszła do lekarza, by dowiedzieć się czegoś o stanie zdrowia brunetki, a ja zapytałem o jej salę i od razu tam pognałem. Wszedłem do środka. Alice leżała nieprzytomna na łóżku.

-No i do czego ty się doprowadziłaś.. – westchnąłem, łapiąc ją za rękę

Do sali weszła jej siostra oraz nasi przyjaciele plus Nataniel. Czego on chciał?

-I co z nią? – zwróciłem się do Viki

-Lekarz mówi, że to z powodu zbyt dużego stresu i przemęczenia.. Powinna się niedługo obudzić..

-Po co on tu przyjechał?! – powiedziała Rozalia

-Nie wiem, ale trzeba będzie na niego uważać. On sobie tak łatwo nie odpuszcza.. – upomniał nas Kentin

-Powiedziałeś mu, że ona tu będzie?! – Linn rzuciła się na niego

-Nie, oczywiście, że nie! Nie wiem skąd on o tym wiedział.. – odpowiedział jej

Po chwili przyszedł lekarz i powiedział, że Alice będzie spała, aż do jutra. Zalecił nam abyśmy rozeszli się do domów. Postanowiliśmy wyjść na korytarz.

-Nigdzie się stąd nie ruszę.. – złożyłem na jej dłoni czuły pocałunek i opuściłem salę

-Wracajcie już do domu. Jutro możecie ją odwiedzić.. – powiedziała Victoria

-Dobrze, ale jutro jesteśmy u was w domu.. – przytuliła ją Rozalia

-Ja tu zostanę.. – usiadłem na krześle, obok drzwi jej pokoju

-Ale ona obudzi się dopiero jutro.. – westchnął Nataniel

-Nie obchodzi mnie to. – odpowiedziałem szorstko

Gdy inni już poszli, na korytarzu zostałem tylko ja i Victoria, a potem dołączył do nas jej chłopak - Michael. Siedzieliśmy tak z dobrych parę godzin.

-Czemu tu zostałeś? – z zamyśleń wyrwało mnie pytanie Mike’a

-Nie wiem.. Chyba chcę mieć pewność, że nic jej nie jest.. – spojrzałem na niego

-Cieszę się, że Ali na ciebie trafiła.. – wspomniała starsza Courtney

Porozmawiałem z nimi trochę, po czym wszedłem do sali, usiadłem przy niej i objąłem jej rękę swoimi. Nie wiedząc nawet kiedy, po prostu zasnąłem..

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

  Hejka!

Niezłe rzeczy się tu dzieją o.O

Przepraszam za tak długą nieobecność, ale mam mniej czasu na.. w sumie to na wszystko :( Teraz też muszę iść się uczyć:(((( (help?)

 Dzisiaj pojawią się DWA rozdziały♥ Chcę Wam to troszeczkę wynagrodzić :)

Myślę, że drugi rozdział pojawi się około 18 <3

Do napisania! ^^

                              ~ Alice♥