Opowiadania Alice~♥: Czerwony Rozdział XXV

PERSPEKTYWA KASTIELA

„Kocham cię, głupku..”

-Dobra, ja idę do łazienki.. – westchnęła brunetka

Alexy i Roza zaczęli podniecać się całym tym wydarzeniem. Oczywiste jest to, że będę w parze z Alice.. Powoli zaczynali mnie irytować swoim gadaniem, więc postanowiłem że również stąd wyjdę.

-A ty gdzie znowu? – westchnęła Iris

-Jak najdalej.. – uśmiechnąłem się i odszedłem

Gdy dotarłem do „sypialni” położyłem się na nasz materac. Alice brała prysznic. Z łazienki wydobywał się szelest kropelek pomieszany z cichym nuceniem Courtney. Leżałem i wsłuchiwałem się w niego, nagle drzwi od łazienki otworzyły się.

-Black.. Co ty tu robisz? – westchnęła

-Słucham koncertu, a co? – uśmiechnąłem się

-Pff.. Teraz twoja kolej, zaraz każdy zacznie się myć, a ja nie będę spać z brudasem.. – usiadła na brzegu materaca, by schować swoje rzeczy

-I tak wiem, że chciałabyś ze mną spać w każdych warunkach.. – parsknąłem

-Ta jasne, Adonisie.. – zaśmiała się i odłożyła torbę

-A właśnie, co robią tu dwie kołdry? – spojrzałem na zwiniętą pościel

-To chyba oczywiste.. I tak samo spanie w jednym łóżku może pobudzić ich wyobraźnię.. – przegryzła wargę, jakby się nad czymś zastanawiała

-A tak w ogóle, to gdzie byłaś dzisiaj z Kentinem? – zapytałem

-C-Co? – przeniosła wzrok na mnie

-No dzisiaj, gdy niby poszłaś robić herbaty.. – wywróciłem oczami

-Ale ja naprawdę poszłam je zrobić! – złożyła ręce na piersiach

-Nie zmieniaj tematu, Courtney.. – westchnąłem, nie podobało mi się to

-A ty się uspokój i nie wtrącaj w nie swoje sprawy.. – mruknęła

-Słucham? Chyba mam prawo wiedzieć, gdzie moja dziewczyna szlaja się ze swoim „przyjacielem”.. – który w dodatku się w niej kocha..

-Nie szlajałam się, poszłam zrobić te cholerne herbaty, ale zauważyłam go na podwórku, więc do niego podeszłam, bo cały dzień był jakiś nieswój.. – zaczęła

-I czego się dowiedziałaś, aniołku? – uśmiechnąłem się kpiąco

-Przestań, przecież też byś się zaniepokoił, gdyby Lysandra coś trapiło.. – westchnęła, w sumie miała rację.. –.. ale nie mogę ci powiedzieć.

-Wyznał ci miłość? – brunetka, spojrzała na mnie zdziwiona

-S-Skąd wiesz? – zapytała

-Przestań.. Przecież to widać z kilometra.. – spojrzałem na nią z politowaniem

-Nie jesteś zły? – wbiła wzrok w podłogę

-Dopóki nic nie zrobi, ja też mu nic nie zrobię.. – byłem wkurzony, ale ze względu na to, że się przyjaźnią nie mogę go pobić..

-A.. często masz takie widzenia? – rozchmurzyła się

-Niestety tak.. i wygląda na to, że niedługo będę musiał od ciebie odciągać całe tłumy.. – odetchnąłem dramatycznie

-Pff.. Dobra, idę na dół.. A ty do łazienki!– zaśmiała się

-Nie idziesz ze mną? – szepnąłem jej do ucha

-Doigrasz się kiedyś.. – westchnęła

-Powodzenia! – pocałowałem ją, po czym zabrałem swoje rzeczy i poszedłem do łazienki

Pomieszczenie, wbrew wszystkim standardom, chyba było największe w całym domu. Wanna i prysznic stały oddzielnie, obok nich kibelek i wielki zlew, nad którym wisiało równie duże lustro. Widać, że to robota Rozalii..

Szybko się umyłem i wróciłem do pokoju, by schować swoje rzeczy, po czym zszedłem na dół.

-Jest i on! – rozbawiona Rozalia wskazała na mnie palcem

-Co tu się dzieje? – zapytałem i spojrzałem na moją brunetkę, która bardzo podejrzanie wyglądała

-Ja nic nie wiem! – podniosła rękę, ale po chwili sama wybuchnęła śmiechem

-Gdzie są pozostali? – wszystkie tylko ponownie się roześmiały

-Wietrzą się.. – dodała Iris

Dopiero teraz spostrzegłem stojących w oknie pobratymców. Natychmiast poszedłem otworzyć drzwi.

-Dzięki bogu, że akurat poszedłeś się myć.. – westchnął Alexy

-Co się stało? – staliśmy przy drzwiach, w bezpiecznej odległości od dziewczyn

-Linn poszła na dwór, ale po chwili nas zawołała. Myśleliśmy, że coś się stało, więc wyszliśmy po nią, a ta szybko wbiegła do środka i zamknęła za sobą drzwi.. – powiedział jednym tchem Kentin

-Ale skąd miały alko? Podobno nic już nie zostało.. – powiedział Armin

-Co za oszustki! – zaśmiał się Alexy

-Chciały się na nas zemścić za wczoraj.. – powiedział Nataniel

-No i wszystko jasne.. – westchnąłem

Postanowiliśmy pójść do nich, do salonu. Niestety dziewczyny coraz bardziej się rozkręcały..

-W jakim tempie one tyle wypiły? – odezwał się zszokowany Lys

-Nie wiem, ale podejrzewam że trzeba zanieść je już na górę.. – odpowiedział Ken, po chwili staliśmy już pomiędzy nimi

-Co wy robicie?! Nie widzę Rozalii! – Alice zaczęła bić nas po nogach, ale ta dziewczyna naprawdę nie miała siły

-Koniec zabawy. – powiedział Armin

-Nie ma szans.. – zaśmiała się Iris

-Zobaczymy. – Armin podniósł ją i zarzucił na plecy

-Puść mnie! Pomóżcie mi! On jest niebezpieczny! – zaczęła się wydzierać, jednak wkrótce Armin zakrył jej usta i zaniósł na górę, oczywiście nie obyło się z jej strony bez przemocy

-Zostawcie ją! – Rozalia się wyprostowała, a wraz z nią Zuzanne, Violetta i Alice

-Ty Violkę, a ja i Nataniel, Linn.. – Kentin wskazał na Alexy’ego, chłopcy złapali je i zanieśli na górę, chociaż te bez trudu się poddały..

-Nie ważcie się nas dotykać! – Grey stanęła obok Courtney

-Ja i Leo weźmiemy Rozę.. – wyszeptał Lysander

-W takim razie ja zajmę się drugą buntowniczką.. – kiwnąłem im głową

-Hahaha chyba nie myślicie, że was nie słyszałyśmy, co? – roześmiały się

-Wiecie.. nie za bardzo nas to obchodzi.. – westchnąłem i podszedłem do Alice

-Pff.. chyba nie myślisz że.. – zanim coś powiedziała chwyciłem ją w talii i zarzuciłem sobie na ramię

-Puśćcie mnie! – odwróciłem się, Rozalia także była już z chłopakami

Lys i Leo jako pierwsi weszli po schodach, ja szedłem tuż za nimi. Widziałem, że Gray przestała już wierzgać, niestety nie mogłem powiedzieć tego samego o moim bagażu.

-Black.. Nawet nie wiesz jak sobie przechlapałeś! – mówiła, a właściwie krzyczała boksując moje plecy

-Uspokoisz się? – specjalnie ją podrzuciłem

-Jeszcze raz, a słowo daję.. – burknęła, więc zrobiłem to ponownie – ..że się porzygam..

-Tylko spróbujesz.. – i w tym samym momencie usłyszałem, jak próbuje wymusić torsje

Położyłem jej rękę na buzi, by nie mogła tego robić, a ta mnie jeszcze ugryzła.

-Jeśli myślisz, że to na mnie podziała to się mylisz.. – zaśmiałem się

-Nienawidzę cię, Black.. – wymamrotała, ponieważ nadal trzymałem jej buzię

-Jesteś agresywna i pijana.. – znowu się zaśmiałem – ..nie wiem co w tobie widzę.. – wyszeptałem do jej ucha, po czym zdjąłem już rękę, ponieważ ta nie przestawała jej gryźć

-Lustrzane odbicie, kochanie.. – również ściszyła głos, dobrze że chociaż umiała

-Pff.. na pewno nie.. – powiedziałem, po czym weszliśmy na górę

Wbrew moim przypuszczeniom, dziewczyny jeszcze nie spały, wszystkie leżały na materacach ale szamotały się ze swoimi transporterami. Jednak zauważyłem, że Alexy spokojnie odkłada Violettę, bo ta jako jedyna usnęła na jego ramieniu.

-Linn proszę cię.. – westchnął Kentin

-Nie dopóki nie zobaczę Rozy i Ali! – w tym samym momencie nas zauważyła

-Widzisz? Już tu są, możesz się położyć? – powiedział spokojnie

-Nie rozkazuj mi! – trzepnęła go w ramię

-Nie rozkazuj jej! – do kłótni włączyła się uspokojona dotychczas Iris

-No nie.. – mruknął Ken, po czym dotknął obie w szyje, doprowadzając do tego że zasnęły.. – Nie miałem wyboru..

-Co ty im zrobiłeś? – zapytał Nataniel

-Nauczyli mnie tego w szkole wojskowej.. – uśmiechnął się i ułożył obie do snu

Popatrzyłem na Courtney, chciałem ją nastraszyć, ale spostrzegłem że i tak już zasnęła. Wyglądała tak niewinnie.. aż nie mogłem uwierzyć, że chwilę temu chciała mnie zabić.. Leo położył się z Rozą, a Lys wrócił na swój materac. Odłożyłem delikatnie Alice, po czym ulokowałem się obok niej.

-Nie jesteś lustrzanym odbiciem.. Jesteś moim dużo lepszym odbiciem.. – szepnąłem jej do ucha