Rozdział 35

„Czemu masz takie zimne ręce? (…)

-Idzie od serca.. ”

            -Dobra, to już chyba wszystko.. – westchnęłam do siebie

Poszłam się umyć, potem zeszłam na dół coś zjeść, po czym wróciłam do łóżka i zapadłam w sen.

            Obudził mnie głośny alarm budzika. Chwilę później przyszedł SMS od Blacka, informujący że przyjdzie po mnie za godzinę. Ledwo żywa poszłam do łazienki ogarnąć poranną toaletę. Po umyciu zębów i uczesaniu włosów skierowałam się do krzesła, na którym leżała siatka z ubraniami kupionymi wczoraj. Założyłam je na siebie i spojrzałam przez okno. Na szczęście wyglądało na to, że dzisiaj będzie bardzo ładna pogoda.. Wróciłam do łazienki, aby się umalować. Wytuszowałam rzęsy oraz nałożyłam pomadkę ochronną. I tak zaraz by mi wszystko zeszło. Sprawdziłam jeszcze tylko, czy wszystko mam i zeszłam na dół, gdzie czekała na mnie Viki.

-Zjesz coś? – spytała

-Nie zdążę.. – odpowiedziałam

-Dam ci na wynos. – uśmiechnęła się, podając mi prowiant – Masz wszystko?

-Jedzenie, telefon, słuchawki.. – wymieniałam

-Apteczka? – spojrzała na mnie

-Po co mi? – zaśmiałam się

-Nigdy nic nie wiadomo.. – poszła po pudełko – Masz.

-Dzięki. – przytuliłam ją – Muszę już lecieć!

-Uważaj na siebie! – ucałowała mnie i odprowadziła do wyjścia – Jak coś to dzwoń.. – puściła mi oczko

-Okej, okej.. Pa! – pomachałam jej

Wyszłam z domu, po chwili zjawił się mój ukochany. Przywitaliśmy się i ruszyliśmy pod szkołę.

-Masz wszystko? – zapytał tak jak Viki

-Tak, tak, tak.. – mruknęłam

-Wyspałaś się? – objął mnie ramieniem

-Nie, nie, nie.. – powtórzyłam

-Pff.. – zaśmiał się

Podczas drogi Kastiel nie omieszkał wrzucić mnie w jakąś stertę liści, lecz gdy się z niej wygrzebałam, popchnęłam go na jakąś starszą panią, której musiał się potem z wszystkiego tłumaczyć. To było bardzo śmieszne.

-Jesteś okropna, Courtney! – powiedział wracając do mnie od staruszki

-Też cię kocham, haha! – w tym samym momencie straciłam grunt pod nogami – Kastiel, co ty robisz?! – burak zarzucił mnie sobie na plecy

-Wrzucę cię gdzieś za karę.. – zaczął się rozglądać – O, mam!

Teraz zobaczyłam przed sobą wieeeelki kontener na śmieci..

-Chyba nie mówisz poważnie.. – mina mi trochę zrzedła

-Mówię. Bardzo poważnie. – uśmiechnął się złowieszczo – Raz, dwa i.. – zaczął mną potrząsać

-NIE! – mocno się do niego przytuliłam

-Pff… Tchórz. – odstawił mnie na ziemię

-C-Co?! – posłałam mu zabójcze spojrzenie

-Nie wrzuciłbym cię tam, bo później byś śmierdziała, a ja mam z tobą spędzić cały dzień.. – wyszczerzył zęby

-Zabiję cię! – mocno się zamachnęłam, aby trzepnąć go w ramię, ale ten złapał moją dłoń

-Nie tym razem, słabiaku! – przyciągnął mnie do siebie i zmysłowo pocałował

W „spokoju” dotarliśmy do szkoły. Przy wejściu podbiegła do mnie Rozalia.

-Musimy pogadać, teraz. – rzuciła i pociągnęła mnie za sobą

Dałam Blackowi znak, że spotkamy się później i poszłam za białowłosą.

-Alexy mi wszystko powiedział! – kiwnęła palcem

-Powiedział o czym? – zapytałam

-O tobie i Kastielu! – uśmiechnęła się mimowolnie – Kiedy mi chciałaś powiedzieć?

-Miałam taki zamiar, ale zapomniałam.. – posłałam jej rozczulający uśmiech

-Krótką masz pamięć, kochana! – przytuliła mnie, czekaj co?

-Emm.. Nie jesteś zła? – to było dziwne..

-Byłam, ale już nie jestem. Od początku trzymałam za was kciuki! – rozpromieniła się

-Pff.. Co będziesz robić w trakcie biegu? – zapytałam

-Będę u Leo, razem z Jenkinsami.. – pewnie wykupią cały sklep

-W takim razie miłej zabawy! – pożegnałam się z nią i poszłam szukać Blacka

Nie było go na dziedzińcu, więc zeszłam do piwnicy. Siedział tam razem z Lysandrem i kończył fajkę.

-No ładnie! – westchnęłam wchodząc do środka

-Witaj Alice.. – Lysander się ciepło uśmiechnął

-Hejka Lys! – odwzajemniłam jego uśmiech – Zdaje mi się, że ktoś tu zakazał MI palić..

-Ty nie możesz, ja tak. – powiedział czerwonowłosy

-Pff.. hipokryta! – burknęłam – Za chwilę odjeżdżamy. Radziłabym wam się pośpieszyć..

Ruszyłam w stronę dziedzińca. Przed autokarem spotkałam Iris i Violettę.

-Hejka Ali! – przywitały się

-No siemka, co tam? – Iris wyglądała na szczęśliwą, za to Violetta.. no, jak to Violetta

-Mamy nadzieję, że wygramy! – powiedziała szczęśliwa Truck

-Haha grunt to dobre podejście! – mrugnęłam do nich i odeszłam

Nie mogłam się dłużej nacieszyć spokojem, gdyż zaraz zjawiła się blond żmija wraz ze swoją świtą.

-Kogo my tu mamy.. – powiedziała

-Aż tak bardzo ci się nudzi? – westchnęłam, ta dziewczyna sama robi problemy

-Nikt nie chciał z tobą startować? To przykre.. – przybliżyła się do mnie

-Dla twojej wiadomości mam już parę.. – uraczyłam ją kpiącym spojrzeniem

-Mamusię? – zlustrowała mnie wzrokiem, po czym zaczęła się śmiać

-Chcesz mieć powtórkę z rozrywki? – spojrzałam na jej żałosne koleżanki

-No dawaj. Są tutaj wszyscy i wszyscy poświadczą, że to ty zaczęłaś.. – westchnęła

-Uspokój się, Alice – wyszeptałam, nie chcę mieć więcej problemów

-Li, Charlotte słyszycie to? Wariatka mówi sama do siebie.. – wszystkie trzy zaniosły się śmiechem

-U s p o k ó j  s i ę – niestety moje pięści się mimowolnie zacisnęły

-Idź lepiej się wyżalić swojemu byłemu.. – westchnęła

-S-Skąd wiesz? – chyba wszystko się zaczęło składać..

-Myślałaś, że sam cię znalazł? – posłała mi kpiące spojrzenie – Zrozum. Nie byłaś i nie jesteś tu potrzebna.

-Ty.. – niekontrolowanie moje ręce, a raczej pięści znalazły się na jej twarzy.

-Alice! – usłyszałam znajomy ochrypły głos

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

                                                ~ Alice♥